- mövqe
- is. <ər.>1. Yer, məhəl. // Bir şeyin baş verdiyi, olduğu yer.2. Hər hansı bir adamın cəmiyyətdə, ictimai həyatda yeri, rolu, vəziyyəti. İctimai mövqe. – Vaqifin də sol yanda əyləşdirilməsi, onun sarayda qazanmış olduğu mövqeyi və hörməti göstərirdi. Ç.. Mövqe tutmaq – yer tutmaq, əhəmiyyəti olmaq, nüfuz qazanmaq. // Vəzifə, rütbə, dərəcə. <Zeynal> arxadaşlarına nisbətən daha yüksək bir mövqedə olduğunu göstərmək üçün deyirdi. S. H.. Arada nə vəzifə, nə də mövqe fərqi görünürdü. B. Bayramov.3. Hərbi əməliyyat sahəsi, döyüş meydanı; cəbhə. O gündən bir saat da olsun Nəriman mövqeyindən yayınmamışdı. M. C.. Mövqe tutmaq – döyüş üçün müəyyən yerdə hazır durmaq. <İdrisin> batalyonu azad etməyə can atdığı bir şəhərin qarşısındakı atəş xəttində mövqe tutmuşdu. Ə. M.. İsmayıl kişi qocaman bir qoz ağacının altında, qaya dalında mövqe tutmuşdu. P. M..4. Vəziyyət, hal. <Səlma:> Aman, nə müşkül mövqedə qaldım, ah! H. C.. <Molla Xəlil> çıxılmaz bir mövqedə bulunurdu. S. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.